Voordat opdrachtgever S. mij deze vraag voorlegde had ik er niet snel werk van gemaakt; een stadsgezicht geschilderd vanaf de toren van de Jozef kathedraal. Omdat tegenwoordig alles is dichtgetimmerd met regels, disclaimers en veiligheidsvoorschriften had ik er een hard hoofd in dat het zou lukken om toestemming te krijgen deze toren te beklimmen.
Niets was minder waar; na een afspraak gemaakt te hebben haalde pastoor Wagenaar van de Sint-Martinus parochie Groningen de toegangsdeur voor ons van het slot en liet ons onze gang gaan. Naar boven via bakstenen en houten trappen, voorbij het carillon verder via een stalen onderhoudsladder. Door een schuifhek in het gaas konden we ten slotte naar buiten waar we vrij uitzicht hadden over de stad. M’n hoogtevrees overwonnen, staand achter een hek wat nauwelijks tot het middel reikt, heb ik een middag staan tekenen; met als resultaat een panoramaschets waarop links de A-kerk ruim in beeld, tot rechts de Martinitoren en het Forum als blikvanger.
Maar dan moest het wel in de schemering, zo had S. bedacht. Aldus volgde een tweede beklimming op een vervolgdatum rond het schemeruur. Daarmee kwam het effect van de verlichte straten tot zijn volle visuele recht; deze liepen namelijk naadloos over in de vensters van het Forum, die zich als goudaders door de schemer-blauwe stad vertakten.
Met schets en schemerfoto’s als uitgangspunt maakte ik een schilderij van 85×120 cm. Bijzonder dankbaar voor deze avontuurlijke opdracht en de volle medewerking van pastoor Wagenaar. Zo kom je nog eens ergens.
